میله تثبیت کننده جانبی که به عنوان میله ضد غلتش نیز شناخته می شود، یک جزء الاستیک کمکی در سیستم تعلیق خودرو است. عملکرد آن جلوگیری از چرخش بیش از حد جانبی وسیله نقلیه در حین چرخش است. هدف آن جلوگیری از واژگونی خودرو و بهبود صافی است.
میله تثبیت کننده جانبی یک فنر میله پیچشی ساخته شده از فولاد فنری است که به شکل "U" است و به صورت افقی در انتهای جلو و عقب خودرو قرار می گیرد. وسط بدنه تیرک با یک آستین به قاب وصل شده و دو سر میل به ترتیب به تعلیق چپ و راست ثابت می شود. هنگامی که وسیله نقلیه فقط به صورت عمودی حرکت می کند، تغییر شکل سیستم تعلیق در دو طرف یکسان است و میله تثبیت کننده جانبی کار نمی کند. هنگامی که بدنه خودرو کج می شود، جهش های تعلیق در دو طرف ناهماهنگ است و میله تثبیت کننده جانبی می پیچد. خاصیت ارتجاعی بدنه میله به مقاومت در برابر ادامه چرخش تبدیل می شود و در پایداری جانبی نقش دارد.
هنگامی که بدنه خودرو فقط به صورت عمودی حرکت می کند و دو سیستم تعلیق به طور مساوی تغییر شکل می دهند، میله تثبیت کننده آزادانه در داخل آستین می چرخد و کار نمی کند. هنگامی که سیستم تعلیق در دو طرف به طور ناموزون تغییر شکل می‌دهد و خودرو به صورت جانبی روی سطح جاده کج می‌شود، یک طرف قاب به تکیه‌گاه فنر نزدیک‌تر می‌شود و انتهای میله تثبیت‌کننده در آن سمت نسبت به قاب به سمت بالا حرکت می‌کند، در حالی که طرف دیگر به سمت فنر حرکت می‌کند. سمت قاب از تکیه گاه فنر دور می شود و انتهای مربوط به میله تثبیت کننده نسبت به قاب به سمت پایین حرکت می کند. با این حال، هنگامی که خودرو و قاب کج می شوند، وسط میله تثبیت کننده جانبی نسبت به قاب حرکت نمی کند. هنگامی که خودرو کج می‌شود، قسمت‌های طولی دو طرف میله تثبیت‌کننده در جهات مختلف منحرف می‌شوند و باعث پیچ خوردن میله تثبیت‌کننده می‌شوند. گشتاور داخلی پیچشی ایجاد شده توسط میله تثبیت کننده الاستیک مانع از تغییر شکل فنر تعلیق می شود و در نتیجه شیب جانبی و ارتعاش زاویه ای جانبی بدنه خودرو را کاهش می دهد.
زاویه چرخش سیستم تعلیق یکی از عوامل اصلی تأثیرگذار بر پایداری رول استاتیک اتومبیل است و مستقیماً سایر شاخص های عملکرد پایداری هندلینگ اتومبیل مانند کم فرمانی، نقطه عطف خنثی و شتاب جانبی را تحت تأثیر قرار می دهد. برای افزایش سفتی رول سیستم تعلیق، اکثر خودروها در حال حاضر به یک نوار تثبیت کننده مجهز هستند.
برای نوار تثبیت کننده جانبی، اولاً، شاخص طراحی که مستقیماً با پایداری عملیاتی مرتبط است، سفتی رول معادل آن در چرخ است، و ثانیاً، سفتی رول خودش. ثانیا، طراحی نوار تثبیت کننده باید الزامات قدرت را برآورده کند. ثالثاً وزن میله تثبیت کننده باید تا حد امکان به حداقل برسد.
